Şems suresi

Kovulmuş şeytandan Allah'a sığınırım. Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.

• Güneşe ve onun parıltısına andolsun, (Şems suresi, 1)
  
  
• Onu izlediği zaman aya, (Şems suresi, 2)
  
  
• Onu (güneş) parıldattığı zaman gündüze, (Şems suresi, 3)
  
  
• Onu sarıp-örttüğü zaman geceye, (Şems suresi, 4)
  
  
• Göğe ve onu bina edene, (Şems suresi, 5)
  
  
• Yere ve onu yayıp döşeyene, (Şems suresi, 6)
  
  
• Nefse ve ona 'bir düzen içinde biçim verene', (Şems suresi, 7)
  
  
• Sonra ona fücurunu (sınır tanımaz günah ve kötülüğünü) ve ondan sakınmayı ilham edene (andolsun). (Şems suresi, 8)
  
  
• Onu arındırıp-temizleyen gerçekten felah bulmuştur. (Şems suresi, 9)
  
  
• Ve onu (isyanla, günahla, bozulmalarla) örtüp-saran da elbette yıkıma uğramıştır. (Şems suresi, 10)
  
  
• Semud (halkı) azgınlığı dolayısıyla yalanladı; (Şems suresi, 11)
  
  
• En 'zorlu bedbahtları' ayaklandığında, (Şems suresi, 12)
  
  
• Allah'ın elçisi onlara dedi ki: "Allah'ın (deneme için size gönderdiği) devesine ve onun su içme-sırasına dikkat edin." (Şems suresi, 13)
  
  
• Fakat, onu yalanladılar, deveyi yere yıkıp öldürdüler. Rableri de günahları dolayısıyla 'onları yerle bir etti, kırıp geçirdi'; orasını da dümdüz etti. (Şems suresi, 14)
  
  
• (Allah, asla) Bunun sonucundan korkmaz. (Şems suresi, 15)
  
  

Ana Sayfa