Zariyat suresi

Kovulmuş şeytandan Allah'a sığınırım. Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.

• Tozu dumana katıp savuran (rüzgar)lara, (Zariyat suresi, 1)
  
  
• Derken, ağır yük taşıyan (bulut)lara. (Zariyat suresi, 2)
  
  
• Sonra kolaylıkla akıp gidenlere, (Zariyat suresi, 3)
  
  
• Sonra iş(ler)i taksim edenlere andolsun. (Zariyat suresi, 4)
  
  
• Size va'dedilmekte olan, hiç tartışmasız doğrudur. (Zariyat suresi, 5)
  
  
• Şüphesiz din (hesap ve ceza) da mutlaka gerçekleşecektir. (Zariyat suresi, 6)
  
  
• 'Özen içinde yollar ve yörüngelerle donatılmış' göğe andolsun; (Zariyat suresi, 7)
  
  
• Siz, gerçekten birbirini tutmaz bir söz (çelişkili ve aykırı görüşler) içindesiniz. (Zariyat suresi, 8)
  
  
• Ondan çevrilen çevrilir, (Zariyat suresi, 9)
  
  
• Kahrolsun, o 'zan ve tahminle yalan söyleyenler'; (Zariyat suresi, 10)
  
  
• Ki onlar, 'bilgisizliğin kuşatması' içinde habersizdirler. (Zariyat suresi, 11)
  
  
• "Hesap ve ceza (din) günü ne zaman?" diye sorarlar. (Zariyat suresi, 12)
  
  
• O gün onlar, ateşin üstünde tutulup-eritilecekler: (Zariyat suresi, 13)
  
  
• "Tadın fitnenizi. Bu, sizin pek acele isteyip durduğunuz şeydir." (Zariyat suresi, 14)
  
  
• Şüphesiz muttaki olanlar, cennetlerde ve pınarlardadırlar; (Zariyat suresi, 15)
  
  
• Rablerinin kendilerine verdiğini alanlar olarak. Çünkü onlar, bundan önce ihsanda (güzel davranışta) bulunanlardı. (Zariyat suresi, 16)
  
  
• Gece-boyunca da pek az uyurlardı. (Zariyat suresi, 17)
  
  
• Onlar, seher vakitlerinde istiğfar ederlerdi. (Zariyat suresi, 18)
  
  
• Onların mallarında dilenip-isteyen (ve iffetinden dolayı istemeyip de) yoksul olan için de bir hak vardı. (Zariyat suresi, 19)
  
  
• Yeryüzünde kesin bir bilgiyle inanacak olanlar için ayetler vardır. (Zariyat suresi, 20)
  
  
• Ve kendi nefislerinizde de. Yine de görmüyor musunuz? (Zariyat suresi, 21)
  
  
• Gökte rızkınız vardır ve size va'dolunmakta olan da. (Zariyat suresi, 22)
  
  
• İşte, göğün ve yerin Rabbine andolsun ki, şüphesiz, o (size va'dedilen) sizin (aranızda) konuştuklarınız kadar, elbette kesin bir gerçektir. (Zariyat suresi, 23)
  
  
• Sana İbrahim'in ağırlanan konuklarının haberi geldi mi? (Zariyat suresi, 24)
  
  
• Hani, yanına girdiklerinde: "Selam" demişlerdi. O da: "Selam" demişti. "(Haklarında bilgim olmayan) Yabancı bir topluluk." (Zariyat suresi, 25)
  
  
• Hemen (onlara) sezdirmeden ailesine gidip, çok geçmeden semiz bir buzağı ile (geri) geldi. (Zariyat suresi, 26)
  
  
• Derken onlara yaklaştırıp (ikram etti); "Yemez misiniz?" dedi. (Zariyat suresi, 27)
  
  
• (Onlar yemeyince) Bunun üzerine içine bir tür korku düştü. "Korkma" dediler ve ona bilgin bir erkek çocuk müjdesini verdiler. (Zariyat suresi, 28)
  
  
• Böylece karısı çığlıklar kopararak geldi ve yüzüne vurarak: "Kısır, yaşlı bir kadın (mı doğum yapacakmış)? dedi. (Zariyat suresi, 29)
  
  
• Dediler ki: "Öyle. (Bunu) Senin Rabbin buyurdu. Çünkü O, hüküm ve hikmet sahibidir, bilendir." (Zariyat suresi, 30)
  
  
• (İbrahim) dedi ki: "Şu halde sizin asıl isteğiniz nedir, ey elçiler?" (Zariyat suresi, 31)
  
  
• "Doğrusu biz, suçlu-günahkar bir kavme gönderildik" dediler. (Zariyat suresi, 32)
  
  
• "Üzerlerine çamurdan (iyice sertleşip kaskatı kesilmiş) taşlar yağdırmak için." (Zariyat suresi, 33)
  
  
• "(Ki bu taşların her biri,) Rabbinin katında ölçüyü taşıranlar için (herkese ayrı ayrı) işaretlenmiştir." (Zariyat suresi, 34)
  
  
• Bu arada, mü'minlerden orda kim varsa çıkardık. (Zariyat suresi, 35)
  
  
• Ne var ki, orda müslümanlardan olan bir evden başkasını bulmadık. (Zariyat suresi, 36)
  
  
• Ve orada, acı bir azabtan korkanlar için bir ayet bıraktık. (Zariyat suresi, 37)
  
  
• Musa (olayın)da da (düşündürücü ayetler vardır). Hani Biz onu açık bir delille Firavun'a göndermiştik; (Zariyat suresi, 38)
  
  
• Fakat o, 'bütün kişisel ve askeri gücüyle' yüz çevirdi ve: "(Bu,) Ya bir büyücü veya bir delidir" dedi. (Zariyat suresi, 39)
  
  
• Bunun üzerine, Biz onu ve ordularını yakalayıp denize attık; (ki o,) 'kınanacak işler yapıyordu.' (Zariyat suresi, 40)
  
  
• Ad (kavmin)de de (ayetler vardır). Hani onların üzerine köklerini kesen (akim) bir rüzgar gönderdik. (Zariyat suresi, 41)
  
  
• Üzerinden geçtiği hiç bir şeyi bırakmıyor, mutlaka çürütüp-kül gibi dağıtıyordu. (Zariyat suresi, 42)
  
  
• Semud (kavmin)de de (ayetler vardır). Hani onlara: "Belli bir süreye kadar yararlanın" denmişti. (Zariyat suresi, 43)
  
  
• Ancak Rablerinin emrine baş kaldırdılar; böylece bakıp-dururlarken, onları yıldırım çarpıp-yakaladı. (Zariyat suresi, 44)
  
  
• Artık ne ayağa kalkmaya güç yetirebildiler, ne yardım bulabildiler. (Zariyat suresi, 45)
  
  
• Bundan önce Nuh kavmini de (yıkıma uğrattık). Çünkü onlar da fasık bir kavim idi. (Zariyat suresi, 46)
  
  
• Biz göğü 'büyük bir kudretle' bina ettik ve şüphesiz Biz, (onu) genişleticiyiz. (Zariyat suresi, 47)
  
  
• Yeri de Biz döşeyip-yaydık; ne güzel döşeyici(yiz). (Zariyat suresi, 48)
  
  
• Ve Biz, her şeyi iki çift yarattık. Umulur ki, öğüt alıp-düşünürsünüz. (Zariyat suresi, 49)
  
  
• Öyleyse, Allah'a doğru (yönelip, şirkten ve bozulmalardan) kaçın. Gerçekten ben sizi, O'ndan yana açıkça uyarıyorum. (Zariyat suresi, 50)
  
  
• Allah ile beraber başka bir ilah(ı ortak) kılmayın. Gerçekten sizi, O'ndan yana açıkça uyarıyorum. (Zariyat suresi, 51)
  
  
• İşte böyle; onlardan öncekiler de bir elçi gelmeyiversin, mutlaka: "Büyücü ve cinlenmiş" demişlerdir. (Zariyat suresi, 52)
  
  
• Onlar bunu (tarih boyunca) birbirlerine vasiyet mi ettiler? Hayır; onlar, 'azgın ve taşkın (tağiy)' bir kavimdirler. (Zariyat suresi, 53)
  
  
• Öyleyse sen, onlardan yüz çevir; artık kınanacak değilsin. (Zariyat suresi, 54)
  
  
• Sen öğüt verip-hatırlat; çünkü gerçekten öğütle-hatırlatma, mü'minlere yarar sağlar. (Zariyat suresi, 55)
  
  
• Ben, cinleri ve insanları yalnızca bana ibadet etsinler diye yarattım. (Zariyat suresi, 56)
  
  
• Ben, onlardan bir rızık istemiyorum ve onların beni doyurup-beslemelerini de istemiyorum. (Zariyat suresi, 57)
  
  
• Hiç şüphesiz, rızık veren O, metin kuvvet sahibi olan Allah'tır. (Zariyat suresi, 58)
  
  
• Artık gerçekten, zulmedenler için, (geçmişteki) arkadaşlarının günahlarına benzer bir günah vardır. Şu halde acele etmesinler. (Zariyat suresi, 59)
  
  
• Kendilerine va'dedilen o (azab) günlerinden dolayı vay o inkâr edenlere. (Zariyat suresi, 60)
  
  

Ana Sayfa