Kaf suresi

Kovulmuş şeytandan Allah'a sığınırım. Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.

• Kaf. 'Şerefli üstün' Kur'an'a andolsun. (Kaf suresi, 1)
  
  
• Hayır, onlara kendilerinden bir uyarıcı gelmesine şaştılar da, o kafirler: "Bu şaşılacak bir şey" dediler. (Kaf suresi, 2)
  
  
• "Biz öldüğümüz ve toprak olduğumuz zaman mı (yeniden diriltilecek mişiz)? Bu uzak bir dönüş (iddiasıdır)." (Kaf suresi, 3)
  
  
• Doğrusu Biz, yerin onlardan ne eksilttiğini bilmişizdir. Katımızda (bütün bunları) saklayıp-koruyan bir kitap vardır. (Kaf suresi, 4)
  
  
• Hayır, hak kendilerine gelince yalanladılar. Şimdi onlar, derin bir sarsıntı içinde bulunuyorlar. (Kaf suresi, 5)
  
  
• Üzerlerindeki göğe bakmıyorlar mı? Biz, onu nasıl bina ettik ve onu nasıl süsledik? Onun hiç bir çatlağı yok. (Kaf suresi, 6)
  
  
• Yeri de (nasıl) döşeyip-yaydık? Onda sarsılmaz dağlar bıraktık ve onda 'göz alıcı ve iç açıcı' her çiftten (nice bitkiler) bitirdik. (Kaf suresi, 7)
  
  
• (Bunlar,) 'İçten Allah'a yönelen' her kul için 'hikmetle bakan bir iç göz' ve bir zikirdir. (Kaf suresi, 8)
  
  
• Ve gökten mübarek (bereket ve rahmet yüklü) su indirdik; böylece onunla bahçeler ve biçilecek taneler bitirdik. (Kaf suresi, 9)
  
  
• Ve birbiri üstüne dizilmiş tomurcuk yüklü yüksek hurma ağaçları da. (Kaf suresi, 10)
  
  
• Kullara rızık olmak üzere. Ve onunla (o suyla) ölü bir şehri dirilttik. İşte (ölümden sonra) diriliş de böyledir. (Kaf suresi, 11)
  
  
• Onlardan önce Nuh kavmi, Ress halkı ve Semud (kavmi) de yalanladı. (Kaf suresi, 12)
  
  
• Ad, Firavun ve Lut'un kardeşleri, (Kaf suresi, 13)
  
  
• Eyke halkı ve Tubba' kavmi de. Hepsi elçileri yalanladı; böylece benim tehdidim (onların üzerine) hak oldu. (Kaf suresi, 14)
  
  
• Ya, biz ilk yaratılışta güçsüz mü düştük? Hayır, onlar 'karmaşık bir kuşku' içindedirler. (Kaf suresi, 15)
  
  
• Andolsun, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne vesveseler vermekte olduğunu biliriz. Biz ona şahdamarından daha yakınız. (Kaf suresi, 16)
  
  
• Onun sağında ve solunda oturan iki yazıcı kaydederlerken (Kaf suresi, 17)
  
  
• O, söz olarak (herhangi bir şey) söylemeyiversin, mutlaka yanında hazır bir gözetleyici vardır. (Kaf suresi, 18)
  
  
• O, ölüm sarhoşluğu, bir gerçek olarak gelip de, (insana) "İşte bu, senin yan çizip-kaçmakta olduğun şeydir" (denildiği zaman da). (Kaf suresi, 19)
  
  
• Sur'a da üfürülmüştür. İşte bu, tehdidin (gerçekleştiği) gündür. (Kaf suresi, 20)
  
  
• (Artık) Her bir nefis, yanında bir sürücü ve bir şahid ile gelmiştir. (Kaf suresi, 21)
  
  
• "Andolsun, sen bundan gaflet içindeydin; işte Biz de senin üzerindeki örtüyü açıp-kaldırdık. Artık bugün görüş-gücün keskindir." (Kaf suresi, 22)
  
  
• Onun yakını olan (ve yanından ayrılmayan melek) dedi ki: "İşte bu, yanımda hazır durumda olan şey." (Kaf suresi, 23)
  
  
• Siz ikiniz (ey melekler), her inatçı nankörü atın cehennemin içine, (Kaf suresi, 24)
  
  
• Hayra engel olan, saldırgan şüpheciyi, (Kaf suresi, 25)
  
  
• Ki o, Allah'la beraber başka bir ilah edinmişti. Artık ikiniz, onu en şiddetli olan azabın içine atın. (Kaf suresi, 26)
  
  
• Onun yakın-dostu (saptırıcı) dedi ki: "Rabbimiz, ben onu kışkırtıp-azdırdım. Ancak kendisi (haktan) uzak bir sapıklık içindeydi." (Kaf suresi, 27)
  
  
• (Allah buyurur:) "Benim huzurumda çekişip-durmayın. Ben size daha önce 'kesin bir uyarı' göndermiştim." (Kaf suresi, 28)
  
  
• "Huzurumda söz değişikliğe uğratılmaz ve Ben kullara zulmedici değilim." (Kaf suresi, 29)
  
  
• O gün cehenneme diyeceğiz: "Doldun mu?" O da: "Daha fazlası var mı?" diyecek. (Kaf suresi, 30)
  
  
• Cennet de, muttakiler için, uzakta değildir, (o gün) yakınlaştırılmıştır. (Kaf suresi, 31)
  
  
• Bu, size vadolunandır; (gönülden Allah'a) yönelip-dönen (İslam'ın hükümlerini) koruyan, (Kaf suresi, 32)
  
  
• Görmediği halde Rahman'a karşı 'içi titreyerek korku duyan' ve 'içten Allah'a yönelmiş' bir kalb ile gelen içindir. (Kaf suresi, 33)
  
  
• "Ona 'esenlik ve barış (selam)la' girin. Bu, ebedilik günüdür." (Kaf suresi, 34)
  
  
• Orda diledikleri her şey onlarındır; katımızda daha fazlası da var. (Kaf suresi, 35)
  
  
• Biz bunlardan önce nice nesiller yıkıma uğrattık ki onlar, zorbaca yakalamak (yakıp-yıkmak, baskı ve şiddetle yönetmek, sindirmek) bakımından kendilerinden daha üstündüler; şehirlerde (yerin üstünü altına getirip, sayısız kazı, inşaat ve araştırmalarla her yanı) delik-deşik etmişlerdi. (Ama) kaçacak bir yer var mı? (Kaf suresi, 36)
  
  
• Hiç şüphesiz, bunda, kalbi olan ya da bir şahid olarak kulak veren kimse için elbette bir öğüt (zikir) vardır. (Kaf suresi, 37)
  
  
• Andolsun, Biz gökleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları altı günde yarattık; Bize hiç bir yorgunluk dokunmadı. (Kaf suresi, 38)
  
  
• Öyleyse sen, onların dediklerine karşılık sabret ve Rabbini güneşin doğuşundan önce ve batışından önce hamd ile tesbih et. (Kaf suresi, 39)
  
  
• Gecenin bir bölümünde ve secdelerin arkasından da O'nu tesbih et. (Kaf suresi, 40)
  
  
• Çağırıcının, yakın bir yerden çağrıda bulunacağı güne kulak ver; (Kaf suresi, 41)
  
  
• O gün, o çığlığı bir gerçek (hak) olarak işitirler. İşte bu, (dirilip kabirlerden) çıkış günüdür. (Kaf suresi, 42)
  
  
• Gerçek şu ki, dirilten ve öldüren Biziz, Biz. Ve dönüş de Bizedir. (Kaf suresi, 43)
  
  
• O gün yer, onlardan çatlayıp-ayrılır da (onlar,) hızla koşarlar. İşte bu, Bize göre oldukça-kolay olan bir haşir (sizi bir arada toplama)dır. (Kaf suresi, 44)
  
  
• Biz onların neler söylediklerini daha iyi biliriz. Sen onların üzerinde bir zorba değilsin; şu halde, Benim kesin tehdidimden korkanlara Kur'an ile öğüt ver. (Kaf suresi, 45)
  
  

Ana Sayfa