Adiyat suresi
Kovulmuş şeytandan Allah'a sığınırım. Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.
- Soluk soluğa koşan (at)lara andolsun,
(Adiyat suresi, 1)
- (Tırnaklarıyla) Ateş saçanlara,
(Adiyat suresi, 2)
- Sabah vakti baskın yapanlara.
(Adiyat suresi, 3)
- Derken, orada tozu dumana katanlara,
(Adiyat suresi, 4)
- Bununla bir (düşman) topluluğun orta yerine kadar dalanlara.
(Adiyat suresi, 5)
- Gerçekten insan, Rabbine karşı nankördür.
(Adiyat suresi, 6)
- Ve gerçekten, kendisi buna şahiddir.
(Adiyat suresi, 7)
- Muhakkak o, mal sevgisinden dolayı (bencil ve cimri tutumundan) çok katıdır.
(Adiyat suresi, 8)
- Yine de bilmeyecek mi? Kabirlerde olanların 'deşilip dışa atıldığı,'
(Adiyat suresi, 9)
- Göğüslerde olanların derlenip-devşirildiği zamanı?
(Adiyat suresi, 10)
- Şüphesiz, o gün Rableri, kendilerinden gerçekten haberdardır.
(Adiyat suresi, 11)